Τα καλύτερα ελικόπτερα και ελικόπτερα επίθεσης όλων των εποχών

- Τα ελικόπτερα είναι σχετικά σύγχρονα θαύματα των ιπτάμενων μηχανών. Τουλάχιστον σε σύγκριση με άλλα κλασικά οχήματα όπως πλοία και ακόμα δεξαμενές Το Το πρώτο ελικόπτερο ανέβηκε στον ουρανό τη δεκαετία του 1920, η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ από τότε. Έκτοτε υπήρχαν κάθε είδους ελικόπτερα που τραβούσαν τον αέρα πάνω από το κεφάλι μας.

Συγκεντρώνουμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα ελικόπτερα που ανέβηκαν ποτέ στον ουρανό. Από τα υπέροχα ιπτάμενα μηχανήματα έως τους εμπόρους επικίνδυνων θανάτων.

Το Μαύρο Γεράκι

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1974 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 21,3 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Sikorsky UH-60 Black Hawk
• Πλήρωμα: 4 συνολικά - 2 πιλότοι και 2 πυροβολητές
• Μέγιστη ταχύτητα: 183 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πολυβόλα 2 × 7,62 mm M240, πολυβόλα M134 ή πυροβόλα GAU-19 Gatling

Υπάρχει πιο εμβληματικό ή γνωστό στρατιωτικό ελικόπτερο από το Black Hawk; Πρόκειται για ένα ελικόπτερο τεσσάρων λεπίδων, διπλού κινητήρα, μεσαίου ανελκυστήρα, το οποίο βρίσκεται σε υπηρεσία σε όλο τον κόσμο από το 1979. Είναι πιο γνωστό για τη μεγάλη χρήση του από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί και από άλλες στρατιωτικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων εξυπηρετώντας την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μεξικό, τη Βραζιλία και άλλα.

Μπορεί να γνωρίζετε το Black Hawk από το να το δείτε σε δράση ή στη μεγάλη οθόνη του 2001 στο Black Hawk Down ή από τη συμμετοχή σας στην κατάργηση του Osama Bin Laden. Γνωρίζατε όμως ότι αυτό το ελικόπτερο πήρε το όνομά του από έναν ιθαγενή Αμερικανό πολεμιστή; Περιέργως το όνομα εμπνεύστηκε από Μαύρος αετός , πολεμιστής της φυλής Sauk American Indian - που κάποτε πολέμησε με τους Βρετανούς εναντίον των Αμερικανών εποίκων κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1812.

Το Black Hawk μπήκε σε υπηρεσία για να αντικαταστήσει το Huey - ένα άλλο εμβληματικό αμερικανικό ελικόπτερο - ως πιο τεχνολογικά προηγμένο τακτικό σκάφος μεταφοράς. Από τότε που πήρε τον ουρανό, το Μαύρο Γεράκι χρησιμοποιήθηκε για τα πάντα, από την τοποθέτηση ορυχείων έως την ιατρική εκκένωση και τη γενική μεταφορά στρατευμάτων.

Ο Απάτσι

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1975 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 20-35 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Boeing AH-64 Apache
• Πλήρωμα: 2 (πιλότος και πυροβολητής)
• Μέγιστη ταχύτητα: 182 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 1 × 30 mm M230 Chain Gun, Hydra 70 70 mm, CRV7 70 m, και APKWS 70 mm ρουκέτες αέρος-εδάφους, βλήματα Hellfire, Stinger και Spike

Το AH-64 Apache είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα ελικόπτερα που ανέβηκαν ποτέ. Από την πρώτη του πτήση το 1975, αυτό το ελικόπτερο έχει υπηρετήσει σε πολλά θέατρα και για πολλά διαφορετικά έθνη. Είναι επίσης μια πραγματική δύναμη ενός επιθετικού ελικοπτέρου. Το Apache διαθέτει δύο κινητήρες στροβιλοφόρου άξονα General Electric T700 (ή κινητήρες Rolls -Royce στη βρετανική έκδοση) που μπορούν να φτάσουν έως και 1.994 shp - πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να σκαρφαλώσει με ταχύτητα 1.775 πόδια ανά λεπτό και να πετάξει με μέγιστη ταχύτητα 182 μίλια / ώρα Το

Αυτό όμως που κάνει το Apache ενδιαφέρον είναι ο σχεδιασμός του και τα διάφορα επαναστατικά χαρακτηριστικά του. Πρώτον, αυτό το ελικόπτερο μεταφέρει δύο μέλη του πληρώματος και οποιοδήποτε από το πλήρωμα μπορεί να πετάξει ή να χειριστεί τα όπλα σε οποιοδήποτε σημείο. Αυτό είναι το κλειδί, καθώς το σκάφος έχει σχεδιαστεί με θωράκιση μεταξύ των πιλοτηρίων για να διασφαλίσει ότι εάν σκοτωθεί το ένα πλήρωμα, το άλλο μπορεί να επιβιώσει για να συνεχίσει να πετάει.

Το Apache χρησιμοποιεί επίσης ένα έξυπνο σύστημα οθόνης τοποθετημένο στο κράνος που παρακολουθεί το αλυσοπρίονο M230 των 30 χιλιοστών του ελικόπτερου, μεταφέροντάς το στο κράνος του πυροβολητή. Εν ολίγοις, το όπλο πηγαίνει εκεί που ψάχνει ο πυροβολητής. Καθιστά διαισθητική τη χρήση και βελτιώνει την απόδοση του πληρώματος. Συσκευάζει επίσης κάποια σοβαρά όπλα με τη μορφή θανατηφόρων αντιαρματικών πυραύλων Hellfire, πυραύλων αέρος-αέρος και πολλά άλλα. Στις πρόσφατες παραλλαγές δόθηκε ακόμη η δυνατότητα να ελέγχουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή να κάνουν χρήση των λεγόμενων «όπλων άμεσης ενέργειας». Ναι, το τελευταίο όπλο λέιζερ του Apache που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταστρέψει εχθρικά UAV ή εξοπλισμό επικοινωνίας.

Το Chinook

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1962 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 38 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Boeing CH-47 Chinook
• Πλήρωμα: 3 - πιλότος, συγκυβερνήτης και μηχανικός/φορτωτής
• Μέγιστη ταχύτητα: 196 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 3 πολυβόλα M240/FN MAG 7,62 mm

Το Chinook είναι πιθανότατα ένα από τα ευκολότερα ελικόπτερα στη λίστα μας που αναγνωρίστηκε λόγω της ασυνήθιστης σχεδίασης του δίδυμου ρότορα. Είναι επίσης πιθανό ένα από τα μακροβιότερα ελικόπτερα που κοσμούν τον ουρανό - αφού απογειώθηκε για πρώτη φορά το 1961. Όπως και άλλα ελικόπτερα σε αυτήν τη λίστα, είναι άλλο ένα που θα πάρει το όνομά του από ιθαγενείς Αμερικανούς και επίσης τα άλλα που έχει εξυπηρετήσει σε όλο τον κόσμο.

Αυτό το ελικόπτερο είναι ένα αεροσκάφος βαρέων βαρών, ικανό να μεταφέρει μεγάλα φορτία διατηρώντας παράλληλα υψηλές ταχύτητες. Αυτός ήταν ένας παράγοντας που τον είδε να τίθεται σε λειτουργία εξ αρχής καθώς μπορούσε να ξεπεράσει τα περισσότερα άλλα ελικόπτερα εκείνη την εποχή και εξακολουθεί να είναι απίστευτα απογοητευτικός ακόμη και με τα σημερινά πρότυπα.

Το Chinook δεν μπορεί μόνο να μεταφέρει έως και 55 στρατιωτικούς, αλλά μπορεί επίσης να μεταφέρει υποβρύχιο φορτίο και έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 50.000 κιλά, κάτι που είναι εντυπωσιακό. Αυτή η ικανότητα μεταφέρθηκε επίσης στον κόσμο των πολιτών, όπου τα εμπορικά μοντέλα του Chinook χρησιμοποιήθηκαν για κάθε είδους δραστηριότητες, από την υλοτομία έως την καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών. Στον στρατό, αυτό το ελικόπτερο έχει δει δράση στο Βιετνάμ, το Ιράν, το Ιράκ, τα Φώκλαντ και το Αφγανιστάν.

Είναι ένα πραγματικό άλογο εργασίας.

Η καταστροφή

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1982 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 16 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Ρωσία
• Αλλα ονόματα: Mil Mi-28
• Πλήρωμα: 2 - πιλότος και πλοηγός/χειριστής όπλων
• Μέγιστη ταχύτητα: 201 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πυροβόλο 1 ×, τοποθετημένο στο πηγούνι 30 mm Shipunov 2A42, αντιαρματικά βλήματα Ataka-V, ράβδους όπλων UPK-23-250 23 mm και άλλα

Το Mi-28 Havoc είναι η απάντηση της Ρωσίας στο αμερικανικό Apache. Αυτό το βολβικό ελικόπτερο είναι ένα ελικόπτερο αντιαεροπορικών επιθέσεων παντός καιρού με σοβαρή δύναμη πυρός. Έχει σχεδιαστεί για να είναι συνεργάτης επίθεσης στο δοκιμασμένο και αξιόπιστο Mi-24 Hind. Παρά αυτό που μοιάζει με ένα ογκώδες πλαίσιο, αυτό δεν είναι ένα ελικόπτερο για να το υποτιμήσουμε. Είναι πιο γρήγορο από το Apache και έχει μερικά δικά του ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά σχεδιασμού.

πλανήτης της χρονικής γραμμής των πιθήκων

Για παράδειγμα, είναι κατασκευασμένο με εργαλεία προσγείωσης που απορροφούν ενέργεια και καθίσματα, πράγμα που σημαίνει ότι το πλήρωμα μπορεί να επιβιώσει από κάθετη πτώση σε περίπτωση πρόσκρουσης προσγείωσης με ταχύτητα 12 m/s. Η καμπίνα είναι επίσης θωρακισμένη και μπορεί να αντέξει σφαίρες διάτρησης 7,62 mm και 12,7 mm και ακόμη και βλήματα κανόνων 20 mm σε ορισμένες περιπτώσεις.

Το Havoc έχει επίσης ενσωματωμένο ένα μικρό διαμέρισμα επιβατών για προσωρινή στέγαση έως και τριών ατόμων - ιδανικό για αποστολές διάσωσης. Αυτός ο ελικόπτερο διαθέτει επίσης μια οθόνη τοποθετημένη στο κράνος που επιτρέπει στον πιλότο να ορίσει στόχους για τους πυροβολητές. Το Firepower περιλαμβάνει τα πάντα, από βολές High Explosive Incendiary και Armor-Piercing Discarding Sabot έως αντιαρματικούς πυραύλους High Explosive και πολλά άλλα.

Το Μικρό Πουλί

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1963 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 2 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: MH-6 Little Bird και 'The Killer Egg'
• Πλήρωμα: 2
• Μέγιστη ταχύτητα: 175 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 2 × .50 BMG ή 2 × 7.62 × 51mm ΝΑΤΟ M134 Minigun, 2 × LAU-68D/A ρουβλάκια ρουκετών 7 σωλήνων, βλήματα 2 × AGM-114 Hellfire και αντιαεροπορικά βλήματα Stinger

Το Μικρό Πουλί, επίσης περίεργα γνωστό σε μερικούς κύκλους ως 'The Killer Egg' είναι ένα μικρό ελαφρύ ελικόπτερο που χρησιμοποιείται για αποστολές ειδικών επιχειρήσεων. Είναι μικρό, ευκίνητο και πλήρως ικανό. Παρά το μέγεθός του, αυτό το μικρό ελικόπτερο μπορεί να μεταφέρει δύο μέλη πληρώματος και έως έξι επιβάτες. Μπορεί επίσης να πετάξει έως και 267 μίλια πριν χρειαστεί να ανεφοδιαστεί με καύσιμα και μπορεί να φτάσει σε τελική ταχύτητα 175 μίλια / ώρα.

Λόγω του μεγέθους του, το Μικρό Πουλί είναι το τέλειο όχημα για την γρήγορη εισαγωγή ομάδων ειδικών δυνάμεων (όπως οι χειριστές του Στρατού Ρέιντζερς ή της Dela Force) σε ζώνες μάχης. Μπορεί επίσης να προσγειωθεί για να απογειωθεί ή να παραλάβει ομάδες σε περιοχές όπου μεγαλύτερα ελικόπτερα όπως το Black Hawk δεν μπορούν.

Το Μικρό Πουλί έχει εμπλακεί σε πολλές καμπάνιες τα τελευταία χρόνια κάνοντας ακριβώς αυτό το είδος λειτουργίας. Έχει επίσης τροποποιηθεί σε διάφορες παραλλαγές που περιλαμβάνουν πολλαπλούς εφοπλιστές εχθρικών επιθέσεων και ακόμη και ένα μη επανδρωμένη έκδοση ελικοπτέρου Το

Το Χούι

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1969 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 26 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Bell UH-1N Twin Huey
• Πλήρωμα: 4 - πιλότος, συγκυβερνήτης, αρχηγός πληρώματος και πυροβολητής
• Μέγιστη ταχύτητα: 135 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Ρόβλοι πυραύλων 70mm, 0,50 σε πολυβόλο GAU-16, μίνι πυροβόλο GAU-17 7,62 mm ή ελαφρύ πολυβόλο 7,62 mm M240

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά ελικόπτερα Huey αλλά το UH-1N Twin Huey μπορεί να είναι το πιο εικονικό και εύκολο να αναγνωριστεί. Είναι επίσης ένα πολύ δημοφιλές ελικόπτερο τόσο στις αμερικανικές και καναδικές δυνάμεις όσο και σε διάφορα άλλα έθνη σε όλο τον κόσμο.

Το Huey δεν είναι απλά δροσερό, είναι επίσης καλά χτισμένο. Ο σχεδιασμός, για παράδειγμα, περιλαμβάνει δύο στροβιλο κινητήρες Pratt & Whitney Canada PT6 που είναι κατασκευασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε εάν ένας κινητήρας αποτύχει, ο άλλος μπορεί να κρατήσει το αεροσκάφος στον αέρα, ακόμη και στο μέγιστο βάρος.

διαφορά μεταξύ xbox x και xbox s

Αυτό το ελικόπτερο αποδείχθηκε τόσο χρήσιμο που εξυπηρετείται εδώ και δεκαετίες και μόλις πρόσφατα καταργείται σταδιακά και αντικαθίσταται από το αναβαθμισμένο και βελτιωμένο Δηλητήριο (γνωστός και ως Super Huey).

Ο Χίντ

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1969 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 36 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Ρωσία
• Αλλα ονόματα: Mil Mi-24 και 'The Flying Tank'
• Πλήρωμα: 3 - πιλότος, πυροβολητής και τεχνικός
• Μέγιστη ταχύτητα: 208 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πυροβόλο όπλο Yakushev-Borzov Yak-B 12,7 mm, αυτόματο πυροβόλο GSh-30K με δύο κάννες, διανομείς βομβών/ναρκών, εκτοξευτές πυραύλων UB-32 S-5 και άλλα

Το Hind είναι ουσιαστικά ένα ιπτάμενο φρούριο. Ένα τέρας ενός ελικοπτέρου που δεν είναι μόνο γρήγορο, αλλά διαθέτει και πολλά διαφορετικά οπλικά συστήματα που περιλαμβάνουν ακόμη και πολυβόλα τοποθετημένα σε παράθυρα που μπορούν να πυροβοληθούν από τους επιβάτες.

Λειτουργεί ως αερομεταφορέας μικρού κυβισμού, με αρκετό χώρο για έως και οκτώ επιβάτες στο πλοίο. Αυτό το τέρας μιας μηχανής ονομάστηκε με αγάπη «The Flying Tank» από τους Σοβιετικούς πιλότους που το πέταξαν πίσω την ημέρα. Και για καλό λόγο επίσης. Το Mil Mi-24 Hind διαθέτει άτρακτο βαρέως τύπου που είναι καλά θωρακισμένο και αντέχει σε κρούσεις από 12,7 mm (0,50 in) γύρους από οποιαδήποτε γωνία.

Το Hind είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον γιατί, παρά το μέγεθος και το βάρος του, έχει εντυπωσιακή τελική ταχύτητα 208 μίλια την ώρα. Μια τροποποιημένη έκδοση του Hind έσπασε επίσης τα επίσημα ρεκόρ ταχύτητας το 1975, δείχνοντας πόσο ικανό είναι το αεροσκάφος.

Οι Αμερικανοί συνέβαλαν στις βελτιώσεις των Χίντ με την πάροδο των ετών, τόσο στις αναβαθμίσεις του σχεδιασμού όσο και στις στρατιωτικές τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν. Η χώρα είχε προμηθεύσει τους Αφγανούς αντάρτες αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, οι οποίοι στη συνέχεια αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν. Ακολούθησαν αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της τοποθέτησης φωτοβολίδων αντίμετρων και προειδοποιητικών συστημάτων πυραύλων στο Hind. Έκτοτε, ο γηρασμένος Χιντ χρησιμοποιείται από πολλά έθνη σε όλο τον κόσμο σε κάθε είδους συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένου του στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν στους πολέμους του Ιράκ.

Eurocopter Tiger

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1991 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: € 27,4 - € 36,1 εκατ
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Πολυεθνικός
• Αλλα ονόματα: Τίγρη / τίγρη
• Πλήρωμα: 2 - αξιωματικός πιλότου και οπλικών συστημάτων
• Μέγιστη ταχύτητα: 196 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πυροβόλο 1 × 30 mm GIAT 30 σε πυργίσκο πηγούνι, λοβό αυτόματου πυροβολισμού 1 x 20 mm, βλήματα Hydra, Spike, PARS ή HOT3, βλήματα αέρος-αέρος Mistral ή Stinger και άλλα

Το Eurocopter Tiger είναι ενδιαφέρον με πολλούς τρόπους, εκ των οποίων πιθανότατα είναι το γεγονός ότι είναι ο νεότερος ελικόπτερο στη λίστα μας και μπήκε στην υπηρεσία σωστά μόνο το 2003. Η ανάπτυξη ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του oldυχρού Πολέμου αλλά καθυστέρησε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Πρόκειται για ένα ελικόπτερο πολλαπλών ρόλων που μπορεί να χειριστεί όλα τα είδη, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών επιτήρησης, αντιαρματικών και στενών αεροπορικών υποστηρίξεων. Μπορεί επίσης να πετάξει τη νύχτα και σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Αλλά πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται αυτές τις αποστολές ακόμη και σε περίπτωση πυρηνικών, βιολογικών ή χημικών επιθέσεων πολέμου.

Ως ένα από τα νεότερα ελικόπτερα στη λίστα, το Eurocopter Tiger είναι επίσης ένα από τα πιο προηγμένα τεχνολογικά. Περιλαμβάνει δυνατότητες stealth με ελαχιστοποιημένες οπτικές, ραντάρ, υπέρυθρες και ακουστικές υπογραφές. Είναι επίσης κατασκευασμένο από 80 % ενισχυμένα με ίνες άνθρακα πολυμερή και υλικά kevlar με άτρακτο που μπορεί να χειριστεί κεραυνούς και ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς επίσης. Το Tiger μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα σύστημα Osiris τοποθετημένο σε ιστό που λειτουργεί ως θερμική κάμερα, ανιχνευτής εύρους λέιζερ, προσδιοριστής στόχων και πολλά άλλα.

Το Osprey

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1989 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: $ 72,1 εκατομμύρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Bell Boeing V-22 Osprey
• Πλήρωμα: 4 - πιλότος, συγκυβερνήτης και δύο μηχανικοί πτήσης
• Μέγιστη ταχύτητα: 316 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πολυβόλο 1 × 7,62 mm M240 ή .50 in M2 Browning πολυβόλο, 1 × 7,62 mm στήριγμα στην κοιλιά GAU-17

Το V-22 Osprey είναι ένα από τα πιο περίεργα ελικόπτερα στην λίστα μας. Είναι επίσης αξιοσημείωτο και ενδιαφέρον χάρη στον σχεδιασμό του tiltrotor και τη δυνατότητα να πραγματοποιεί κάθετη απογείωση και προσγείωση και σύντομους ελιγμούς απογείωσης και προσγείωσης. Είναι επίσης ένα από τα ταχύτερα ελικόπτερα που αναφέρονται εδώ - με ταχύτητα 316 μίλια την ώρα.

Το Osprey προέκυψε μετά την αποτυχία του Επιχείρηση Νύχι Αετού , η αμερικανική κυβέρνηση χρειαζόταν κάτι που θα μπορούσε «... όχι μόνο να απογειωθεί και να προσγειωθεί κάθετα, αλλά και να μεταφέρει στρατιωτικά στρατεύματα, και να το κάνει με ταχύτητα». το Osprey ήταν η απάντηση. Μπορεί να μεταφέρει έως και 32 στρατιώτες, 20.000 λίβρες φορτίου ακόμη και στον Γκρόουλερ Το

Είναι το πρώτο αεροσκάφος tiltrotor στον κόσμο, που απογειώνεται σαν ένα κανονικό ελικόπτερο και στη συνέχεια οι ρότορες στρίβουν 90 μοίρες για να το κάνουν πιο γρήγορο και πιο οικονομικό. Ωστόσο, το Osprey δεν είναι χωρίς τα προβλήματά του, καθώς η θερμότητα εξάτμισης από τους κινητήρες του έχει αποδειχθεί ότι καταστρέφει τα καταστρώματα των αεροπλανοφόρων και το Πολεμικό Ναυτικό έπρεπε να βρει λύσεις για την προστασία των πλοίων του.

SuperCobra

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1969 έως σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: $ 10,7 εκατομμύρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: ΜΑΣ
• Αλλα ονόματα: Bell AH-1 SuperCobra
• Πλήρωμα: 2 - πιλότος, συγκυβερνήτης/πυροβολητής
• Μέγιστη ταχύτητα: 175 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πυροβόλο 20 mm M197 3 κάννης Gatling, 2,75 σε Mk 40, πυραύλους Hydra 70, ρουκέτες Zuni 5 ιντσών (127 mm) και αντιαεροπορικούς πυραύλους AIM-9 Sidewinder

Το SuperCobra είναι ένα δίτροχο επιθετικό ελικόπτερο σε υπηρεσία με το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ μεταξύ άλλων. Αποτελεί μέρος της οικογένειας των ελικόπτερ Huey και έχει υπηρετήσει τον στρατό όλα αυτά τα χρόνια από τότε που ανέβηκε στον ουρανό το 1969. Τώρα καταργείται σταδιακά υπέρ το νεότερο Viper , αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να το αναφέρουμε.

Το SuperCobra υπηρέτησε ήδη από τον πόλεμο του Βιετνάμ και έχει δει πολλές παραλλαγές κατά τη διάρκεια των ετών, συμπεριλαμβανομένων των SeaCobra, KingCobra, CobraVenom και άλλων.

78 SuperCobras αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου και αυτοί οι ελικόπτεροι πέταξαν πάνω από 1.200 αποστολές χωρίς απώλειες μάχης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έβγαλαν σχεδόν 100 εχθρικά άρματα μάχης, 104 APC και μερικές αντιαεροπορικές τοποθεσίες.

Το ξεπερασμένο SuperCobra πρόκειται να αντικατασταθεί από το Viper το επόμενο έτος. Το Viper είναι πιο γρήγορο και έχει περισσότερο χώρο στα φτερά του για επιπλέον πλευρικούς ατράκτους και λοβούς πυραύλων ή εκτοξευτές Hellfire και έτσι είναι σε θέση να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά από το Cobra.

Ο Βασιλιάς της Θάλασσας

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1969 έως 1995
• Εκτιμώμενο κόστος: $ 6,4 εκατομμύρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Ηνωμένο Βασίλειο
• Αλλα ονόματα: Westland WS-61 Sea King
• Πλήρωμα: 2 με 4
• Μέγιστη ταχύτητα: 129 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 4 tor Τορπίλες Mark 4, Mark 46 ή Sting Ray ή 4 × βάσεις

Όπως υποδηλώνει το όνομα, το Sea King ήταν ένα ωκεανοκεντρικό ελικόπτερο που αναπτύχθηκε ειδικά για ανθυποβρυχιακούς πολέμους. Σχεδιάστηκε για να μεταφέρει πολλαπλές τορπίλες ή φορτίσεις βάθους για την καταπολέμηση κάθε υποβρύχιας απειλής κάτω από τα νερά.

Ο Sea King είδε υπηρεσία τόσο για το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό όσο και για τη Βασιλική Αεροπορία, αλλά αποσύρθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μια άλλη παραλλαγή του Sea King - το Westland Commando - σχεδιάστηκε με την ικανότητα να μεταφέρει έως και 28 πλήρως φορτωμένα στρατεύματα.

Το Sea King τροποποιήθηκε επίσης με ενδιαφέρον, με ορισμένα μοντέλα να διαθέτουν αεροπορικό σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για υποστήριξη πληροφοριών. Ο Sea King υπηρέτησε στα Φώκλαντ, τα Βαλκάνια και τον πόλεμο του Κόλπου, αλλά αντικαταστάθηκε από πιο σύγχρονα ελικόπτερα από τότε.

ενεργές θερμίδες στο ρολόι μήλου

Ο Λυγξ

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1971 έως 2018
• Εκτιμώμενο κόστος: U / K
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Ηνωμένο Βασίλειο
• Αλλα ονόματα: Westland Lynx
• Πλήρωμα: 2 με 3
• Μέγιστη ταχύτητα: 201 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 2 x τορπίλες ή 4x βλήματα Sea Skua ή 2 x φορτία βάθους, 2 x πυροβόλα 20 mm, 2 x 70 mm πυραύλους CRV7, 8 x TOW ATGM ή 7,62 mm πολυβόλα γενικής χρήσης

Το Westland Lynx ήταν ένα δίκλινο ελικόπτερο πολλαπλών χρήσεων που υπηρετούσε τόσο στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό όσο και στο Στρατό μέχρι το 2018. Ο Λύγξ είναι πολύ γνωστός για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πλήρως αεροβικό ελικόπτερο.

Μπορεί να εκτελέσει κάθε είδους ελιγμούς, συμπεριλαμβανομένων βρόχων και ρολών. Είναι επίσης αρκετά τυπικό ως στάνταρ και μια τροποποιημένη έκδοση έσπασε ακόμη και ρεκόρ ταχύτητας αέρα στη δεκαετία του '80 με ταχύτητα 249,09 μίλια / ώρα. Αυτό το ρεκόρ παραμένει αδιάσπαστο.

Ο Λύγξ χρησιμοποιήθηκε σε ικανότητα πολλαπλών ρόλων, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών μεταφοράς, ένοπλης συνοδείας, αντιαρματικού πολεμικού ελικοπτέρου, αναγνωριστικών σκαφών και πολλά άλλα. Θα μπορούσε να εφοδιαστεί με κάθε είδους διαταγή από αντιαρματικούς πυραύλους TOW, αντιαρματικούς πυραύλους Sea Skua και φορτία βάθους επίσης. Τώρα έχει παροπλιστεί.

Airwolf

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 1983
• Εκτιμώμενο κόστος: 5 εκατομμύρια δολάρια
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Stringfellow Hawke
• Αλλα ονόματα: Κουδούνι 222
• Πλήρωμα: 2 - πιλότος, συγκυβερνήτης
• Μέγιστη ταχύτητα: 350 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: 2 x πυροβόλα 30 mm, 2 x .50 όπλα αλυσίδας BMG και όλα τα είδη πυραύλων από το Hellfire στο Nuclear

Εντάξει, οπότε το Airwolf δεν είναι τεχνικά ένα πραγματικό ελικόπτερο, αλλά αν ήταν, θα ήταν ένα χαμό μιας ιπτάμενης μηχανής. Το Airwolf βασίστηκε χαλαρά σε ένα συμβατικό ελικόπτερο Bell 222, αλλά τροποποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό (και φανταστικά) για την ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή της δεκαετίας του 1980.

Militaryταν ένα στρατιωτικό ελικόπτερο υψηλής τεχνολογίας με απίστευτη δύναμη πυρός και φουτουριστικά χαρακτηριστικά που περιελάμβαναν δυνατότητες υπερηχητικής ταχύτητας, ένα ανώτατο όριο πτήσης που μπορούσε να το δει να φτάνει στη στρατόσφαιρα και μια υπογραφή θορύβου stealth.

Το κύριο χαρακτηριστικό του Airwolf ήταν ότι έμοιαζε εξωτερικά με πολιτικό ελικόπτερο, αλλά μπορούσε να μετατραπεί σε μηχανή θανάτωσης εν ριπή οφθαλμού. Τα όπλα του Airwolf ήταν φαινομενικά τόσο υπερσύγχρονα που ακόμη και τα πολυβόλα μπορούσαν να σκίσουν μια δεξαμενή. Ο αμερικανικός στρατός αναμφίβολα ονειροπολούσε για μια τέτοια μηχανή.

AW159 Wildcat

• Κατά την παραγωγή/χρήση: 2014-σήμερα
• Εκτιμώμενο κόστος: 1,7 δισ. Λίρες
• Κύριος στρατός υπηρεσίας: Ηνωμένο Βασίλειο
• Αλλα ονόματα: Future Lynx και Lynx Wildcat
• Πλήρωμα: 2
• Μέγιστη ταχύτητα: 193 μίλια / ώρα
• Κύριος εξοπλισμός: Πολυβόλο τοποθετημένο σε μύτη

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να αντικαταστήσει το Westland Lynx με κάτι νέο και μια δεκαετία αργότερα το Wildcat τέθηκε σε παραγωγή.

Το Wildcat κατασκευάστηκε με έναν πιο ισχυρό κινητήρα και πιο στιβαρή άτρακτο, καθιστώντας το καλύτερο για ακραίες συνθήκες. Ένα νέο σύστημα ραντάρ του έδωσε επίσης πεδίο υπερπλήρωσης 360 μοιρών. Πρόκειται για ένα ελικόπτερο πολλαπλών ρόλων σχεδιασμένο να λειτουργεί με ευκολία από φρεγάτες και αντιτορπιλικά. Χρησιμοποιείται για αντιεπιφανειακούς πολέμους, για την προστασία της δύναμης και για την καταπολέμηση της πειρατείας.